ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ

Το Σχολείο διοργάνωσε και παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία σχολική εορτή για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 και τη σημαία. Στην εορτή είχαν ενεργό ρόλο όλοι οι μαθητές του σχολείου: άλλοι διάβασαν κείμενα και ποιήματα, άλλοι επιμελήθηκαν το οπτικοαουστικό υλικό, άλλοι συμμετείχαν στη χορωδία, άλλοι υποστήριξαν τεχνικά τη γιορτή, άλλοι επιμελήθηκαν την αίθουσα εκδηλώσεων. Το συντονισμό της εορτής είχε ο εκπαιδευτικός του σχολείου κ. Κυριάκος Κισκηρέας

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΙΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΙΑ

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΤΗΣ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΤΗΣ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ (ΠΟΛΙΤΙΚΟ)

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ ΣΥΝΗΘΗ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΙΑ

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α'

Τοῦ λίθου σφραγισθέντος ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων, καὶ στρατιωτῶν φυλασσόντων τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, ἀνέστης τριήμερος Σωτήρ, δωρούμενος τῷ κόσμῳ τὴν ζωήν· διὰ τοῦτο αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἐβόων σοι ζωοδότα· Δόξα τῇ Ἀναστάσει σου Χριστέ, δόξα τῇ βασιλείᾳ σου, δόξα τῇ οἰκονομίᾳ σου, μόνε φιλάνθρωπε.

Θεοτοκίον

Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τὸ Χαῖρε, σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης, ἐν σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ, ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαυΐδ, ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῷν, βαστάσασα τὸν Κτίστην σου. Δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν σοί, δόξα τῷ προελθόντι ἐκ σοῦ, δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διὰ τοῦ τόκου σου.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος β'

Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ Ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾍδην ἐνέκρωσας τῇ ἀστραπῇ τῆς Θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον· Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι.

Θεοτοκίον

Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν, πάντα ὑπερένδοξα, τὰ σὰ Θεοτόκε μυστήρια, τῇ ἁγνείᾳ ἐσφραγισμένη, καὶ παρθενίᾳ φυλαττομένη, Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής, Θεὸν τεκοῦσα ἀληθινόν· αὐτὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ' Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια, ἀγαλλιάσθω τὰ ἐπίγεια, ὅτι ἐποίησε κράτος, ἐν βραχίονι αὐτοῦ, ὁ Κύριος, ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον, πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο, ἐκ κοιλίας ᾅδου ἐρρύσατο ἡμᾶς, καὶ παρέσχε τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

Θεοτοκίον

Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν τὴν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν, ἀνυμνοῦμεν Θεοτόκε Παρθένε· ἐν τῇ σαρκὶ γὰρ τῇ ἐκ σοῦ προσληφθείσῃ, ὁ Υἱός σου καὶ Θεὸς ἡμῶν τὸ διὰ Σταυροῦ καταδεξάμενος πάθος, ἐλυτρώσατο ἡμᾶς, ἐκ φθορᾶς ὡς φιλάνθρωπος.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ'

Τὸ φαιδρὸν τῆς Ἀναστάσεως κήρυγμα, ἐκ τοῦ Ἀγγέλου μαθοῦσαι αἱ τοῦ Κυρίου Μαθήτριαι, καὶ τὴν προγονικὴν ἀπόφασιν ἀπορρίψασαι, τοῖς Ἀποστόλοις καυχώμεναι ἔλεγον· Ἐσκύλευται ὁ θάνατος, ἠγέρθη Χριστὸς ὁ Θεός, δωρούμενος τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

Θεοτοκίον

Τὸ ἀπ' αἰῶνος ἀπόκρυφον, καὶ Ἀγγέλοις ἄγνωστον μυστήριον, διά σοῦ Θεοτόκε τοῖς ἐπὶ γῆς πεφανέρωται, Θεὸς ἐν ἀσυγχύτῳ ἑνώσει σαρκούμενος, καὶ Σταυρὸν ἑκουσίως ὑπὲρ ἡμῶν καταδεξάμενος· δι' οὗ ἀναστήσας τὸν πρωτόπλαστον, ἔσωσεν ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος Πλ. α'

Τὸν συνάναρχον Λόγον Πατρὶ καὶ Πνεύματι, τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα εἰς σωτηρίαν ἡμῶν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ προσκυνήσωμεν, ὅτι ηὐδόκησε σαρκί, ἀνελθεῖν ἐν τῷ σταυρῷ, καὶ θάνατον ὑπομεῖναι, καὶ ἐγεῖραι τοὺς τεθνεῶτας, ἐν τῇ ἐνδόξῳ Ἀναστάσει αὐτοῦ.

Θεοτοκίον

Χαῖρε πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος, χαῖρε τεῖχος καὶ σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς σέ, χαῖρε ἀχείμαστε λιμὴν καὶ Ἀπειρόγαμε, ἡ τεκοῦσα ἐν σαρκὶ τὸν Ποιητὴν σου καὶ Θεόν, πρεσβεύουσα μὴ ἐλλίπῃς, ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων, καὶ προσκυνούντων τὸν Τόκον σου.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. β'

 Ἀγγελικαὶ Δυνάμεις ἐπὶ τὸ μνῆμά σου, καὶ οἱ φυλάσσοντες ἀπενεκρώθησαν, καὶ ἵστατο Μαρία ἐν τῷ τάφῳ, ζητοῦσα τὸ ἄχραντόν σου σῶμα. Ἐσκύλευσας τὸν ᾍδην, μὴ πειρασθεὶς ὑπ' αὐτοῦ, ὑπήντησας τῇ Παρθένῳ, δωρούμενος τὴν ζωήν, ὁ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, Κύριε δόξα σοι.

Θεοτοκίον

Ὁ τὴν εὐλογημένην καλέσας σου Μητέρα ἦλθες ἐπὶ τὸ πάθος ἑκουσίᾳ βουλῇ, λάμψας ἐν τῷ Σταυρῷ, ἀναζητῆσαι θέλων τὸν Ἀδάμ, λέγων τοῖς Ἀγγέλοις· Συγχάρητέ μοι, ὅτι εὑρέθη ἡ ἀπολομένη δραχμή, ὁ πάντα σοφῶς οἰκονομήσας, δόξα σοι.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος βαρὺς

Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου τὸν θάνατον, ἠνέῳξας τῷ Λῃστῇ τὸν Παράδεισον, τῶν Μυροφόρων τὸν θρῆνον μετέβαλες, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις κηρύττειν ἐπέταξας, ὅτι ἀνέστης Χριστὲ ὁ Θεός, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

Θεοτοκίον

Ὡς τῆς ἡμῶν Ἀναστάσεως θησαύρισμα, τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας Πανύμνητε, ἐκ λάκκου καὶ βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγε· σὺ γὰρ τοὺς ὑπευθύνους τῇ ἁμαρτίᾳ, ἔσωσας τεκοῦσα τὴν σωτηρίαν, ἡ πρὸ τόκου Παρθένος, καὶ ἐν τόκῳ Παρθένος, καὶ μετὰ τόκον πάλιν οὖσα Παρθένος.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος Πλ. δ'

 Ἐξ ὕψους κατῆλθες ὁ εὔσπλαγχνος, ταφὴν καταδέξω τριήμερον, ἵνα ἡμᾶς ἐλευθερώσῃς τῶν παθῶν, Ἡ ζωὴ καὶ ἡ Ἀνάστασις ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.

Θεοτοκίον

Ὁ δι' ἡμᾶς γεννηθεὶς ἐκ Παρθένου, καὶ σταύρωσιν ὑπομείνας ἀγαθέ, ὁ θανάτῳ τὸν θάνατον σκυλεύσας, καὶ Ἔγερσιν δείξας ὡς Θεός, μὴ παρίδῃς οὓς ἔπλασας τῇ χειρί σου, δεῖξον τὴν φιλανθρωπίαν σου ἐλεῆμον, δέξαι τὴν τεκοῦσάν σε Θεοτόκον πρεσβεύουσαν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ σῶσον Σωτὴρ ἡμῶν, λαὸν ἀπεγνωσμένον.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ  ΔΕΣΠΟΤΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

Τοῦ Σταυροῦ (14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)

Απολυτίκιο ἧχος Α΄

Σῶσον Κύριε τον λαόν σου και εὐλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και τό σόν φυλάττων διά τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα

ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (25 Δεκεμβρίου)

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος δ'

 Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως, ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντό, Σέ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καί Σέ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι..

ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ (6 Ἰανουαρίου)

Ἀπολυτίκιο Ἦχος Α΄

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστεράς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεῖς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Του Αγίου Πάσχα ήχος πλ.Α΄

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεξρῶν , θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος

ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ (40 ἡμέρες μετά το Πάσχα)

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος δ'

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἰ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.

ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

(50 ἡμέρες ἀπό τό Πάσχα)

Ἀπολυτίκιο Ἦχος πλ. δ'

Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ (6 Αὐγούστου)

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος βαρύς

Μετεμορθώθης ἐν τῷ ὅρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδυναντο, Λᾶμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (8 Σεπτεμβρίου )

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος δ'

Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατᾶραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (21 Νοεμβρίου)

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος δ’

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις, ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται, αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.

ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ (2 Φεβρουαρίου)

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος α'

Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενος ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.

ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ (25 ΜΑΡΤΊΟΥ)

Ἀπολυτίκιο  Ἦχος δ'

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ Κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκω βοήσωμεν, Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σου.

ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἀπολυτίκιο Ἦχος Α΄

Ἐν τῇ Γεννήσει τήν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε∙ μετέστης πρός τήν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καί ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τάς ψυχάς ἡμῶν

ΥΜΝΟΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΓΙΩΝ

Των Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν

Απολυτίκιο. Ἦχος δ'

Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμέν ὑμᾶς ἀεί ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἴνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι τειχίσῃτε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καί βοῶντας∙ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων

Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου(7 Ἰανουαρίου-)

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος β'

Μνήμη δικαίου μετ' ἐγκωμίων, σοὶ δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε, ἀνεδείχθης γάρ ὄντως καί Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καί ἐν ῥείθροις βαπτῖσαι κατηξιώθης τόν κηρυττόμενον. Ὄθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καί τοῖς ἐν ἅδῃ, Θεόν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καί παρέχοντα ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Τῶν Ἁγ.Ἀποστόλων(30 Ἰουνιου)

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ'

Ἀπόστολοι Ἅγιοι, πρεσβεύσατε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἴνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν

Τῶν ἁγίων Μαρτύρων

Απολυτίκιο. Ἦχος δ'

Οἱ μάρτυρές σου Κύριε ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, στεφάνους ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν∙ σχόντες γάρ την ἱσχύν σου τοὐς τυράννους κάθεῖλον, ἔθραυσαν και δαιμόνων τά ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός Σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν

Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν

Απολυτίκιο. Ἦχος α'

Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τοὺς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλῶτταν χρυσορρήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν, αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεῖ πρεσβεύουσιν.

Του Αγίου Μαξίμου και των  Πατέρων Ηχος πλ. δ΄

Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας διδάσκαλε, καὶ σεμνότητος, τῆς οἰκουμένης ὁ φωστήρ, τῶν μοναζόντων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Μάξιμε σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας. Λύρα τοῦ Πνεύματος, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Του Αγίου Νικολάου ¨Ηχος δ

Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια. Διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια· Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Του Αγίου Κυπριανού΄ήχος δ΄
Κατά τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος των Αποστόλων γενόμενος την πράξιν εύρες θεόπνευστε εις θεωρίας επίβασιν, δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήλθησας μέχρις αίματος, ιερομάρτυς Κυπριανέ, συν τη Αγία Ιουστίνη την σύναθλον σου πρεσβεύσατε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Ἁγίου Σάββα και τῶν ἀσκητῶν

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος πλ.δ'

Ταῖς τῶν δακρύων σου ροαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας, καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας, καί γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασι, Σάββα Πατήρ ἡμῶν Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ημών.

Τοῦ Ἁγίου Νικολάου

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ'

Κανόνα πίστεως, καί εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια, διά τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τά ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τά πλούσια, Πάτερ, Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Τοῦ Ἁγ. Δημητρίου

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ'

Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοίς, σε ὑπέρμαχοv ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος

Τοῦ Ἁγίου Γεωργίου

Άπολυτίκιο. Ἦχος δ'

Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου και Ἑλένης

Ἀπολυτίκιο   Ἦχος πλ. δ'

Τοῦ Σταυροῦ σου τὸν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν Ἀπόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τῇ χειρί σου παρέθετο ἢν περίσωζε διὰ παντὸς ἐν εἰρήνῃ, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Τῶν ἁγίων ἀναργύρων

Ἀπολυτίκιο Ἦχος πλ. δ’

Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ θαυματουργοί, ἐπισκέψασθε τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε ἡμῖν.

.

 Τῆς Ἁγίας Μαρίνης  καί τῶν μαρτύρων γυναικῶν

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ'

Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλῃ τῇ φωνῇ∙ Σέ νυμφίε μου ποθῶ, καί σέ ζητοῦσα ἀθλῶ, καί συσταυροῦμαι, καί συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου, καί πάσχω διά σέ, ὡς βασιλεύσω σύν σοί, καί θνήσκω ὑπέρ σοῦ, ἴνα καί ζήσω ἐν σοί ἀλλ' ὡς θυσίαν ἄμωμον, προσδέχου τήν μετά πόθου τυθεῖσάν σοι∙ αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν

Της Ἁγίας Αἰκατερίνας

Ἀπολυτίκιο Ήχος πλ. α’

Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ, τὴν βοήθειαν ἡμῶν καὶ ἀντίληψιν, ὅτι ἐφίμωσε λαμπρῶς, τοὺς κομψοὺς τῶν ἀσεβῶν, τοῦ Πνεύματος τῇ μαχαίρᾳ, καὶ νῦν ὡς Μάρτυς στεφθεῖσα, αἰτεῖται πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.

 Της  Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ' εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες ὑπερορᾶν μὲν σαρκὸς παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται Ὁσία Μαρία τὸ πνεῦμά σου.

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΕΙΡΗΝΙΚΑ

᾿Εν εἰ­ρή­νῃ τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον (ψαλτά σε κάθε δέηση)

    ῾Υ­πέρ τῆς ἄ­νω­θεν εἰ­ρή­νης καί τῆς σω­τη­ρί­ας τῶν ψυ­χῶν ἡ­μῶν, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

    ῾Υ­πέρ τῆς εἰ­ρή­νης τοῦ σύ­μπα­ντος κό­σμου, εὐ­στα­θεί­ας τῶν ἁγί­ων τοῦ Θε­οῦ ᾿Εκ­κ­λη­σι­ῶν, καί τῆς τῶν πά­ντων ἑ­νώ­σε­ως, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

    ῾Υ­πέρ τοῦ ἁ­γί­ου Οἴ­κου τού­του, καί τῶν με­τά πί­στε­ως, εὐ­λαβεί­ας καί φό­βου Θε­οῦ εἰ­σι­ό­ντων ἐν αὐ­τῷ, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

    ῾Υ­πέρ τῶν εὐ­σε­βῶν καί ὀρ­θο­δό­ξων χρι­στι­α­νῶν, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ῾Υ­πέρ τοῦ ᾿Αρ­χι­ε­πι­σκό­που ἡ­μῶν (δεῖ­νος), τοῦ τι­μί­ου πρε­σβυ­τε­ρί­ου, τῆς ἐν Χρι­στῷ δι­α­κο­νί­ας, πα­ντός τοῦ κλή­ρου καί τοῦ λα­οῦ, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

    ῾Υ­πέρ τοῦ εὐ­σε­βοῦς ἡ­μῶν ῎Ε­θνους, πά­σης ᾿Αρ­χῆς καί ᾿Ε­ξουσί­ας ἐν αὐ­τῷ, τοῦ κα­τά ξη­ράν, θά­λασ­σαν καί ἀ­έ­ρα φι­λο­χρί­στου ἡ­μῶν Στρα­τοῦ, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ῾Υ­πέρ τοῦ συ­μπο­λε­μῆ­σαι καί ὑ­πο­τά­ξαι ὑ­πό τό κρά­τος αὐ­τοῦ,  πά­ντα ἐ­χθρόν καί πο­λέ­μι­ον, τοῦ  Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ῾Υ­πέρ τῆς πό­λε­ως (ἤ τῆς χώ­ρας, ἤ τῆς κώ­μης, ἤ τῆς νή­σου, ἤ τῆς ἁ­γί­ας Μο­νῆς) ταύ­της, πά­σης πό­λε­ως, χώ­ρας, καί τῶν πί­στει οἰ­κού­ντων ἐν αὐ­ταῖς, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ῾Υ­πέρ εὐ­κρα­σί­ας ἀ­έ­ρων, εὐ­φο­ρί­ας τῶν καρ­πῶν τῆς γῆς, καί και­ρῶν εἰ­ρη­νι­κῶν, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ῾Υ­πέρ πλε­ό­ντων, ὁ­δοι­πο­ρού­ντων, νο­σού­ντων, κα­μνό­ντων, αἰ­χμα­λώ­των καί τῆς σω­τη­ρί­ας αὐ­τῶν, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ῾Υ­πέρ τοῦ ρυ­σθῆ­ναι ἡ­μᾶς ἀ­πό πά­σης θλί­ψε­ως, ὀρ­γῆς, κιν­δύνου καί ἀ­νά­γκης, τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

     ᾿Α­ντι­λα­βοῦ, σῶ­σον, ἐ­λέ­η­σον, καί δι­α­φύ­λα­ξον ἡ­μᾶς ὁ Θε­ός, τῇ σῇ χά­ρι­τι.

     Τῆς πα­να­γί­ας, ἀ­χρά­ντου, ὑ­πε­ρευ­λο­γη­μέ­νης, ἐν­δό­ξου, Δεσποίνης ἡ­μῶν, Θε­ο­τό­κου καί ἀ­ει­παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας, με­τά πά­ντων τῶν ἁ­γί­ων μνη­μο­νεύ­σα­ντες, ἑ­αυ­τούς καί ἀλ­λή­λους καί πᾶ­σαν τήν ζω­ήν ἡ­μῶν Χρι­στῷ τῷ Θε­ῷ πα­ρα­θώ­με­θα.

῾Ο Χορός· Σοί, Κύριε.

῾Ο ῾Ιερεύς ἐκφώνως.

    ῞Ο­τι πρέ­πει σοι πᾶ­σα δό­ξα, τι­μή καί προ­σκύ­νη­σις, τῷ Πα­τρί καί τῷ Υἱ­ῷ καί τῷ ῾Α­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, νῦν καί ἀ­εί καί εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων.

῾Ο Χορός· ᾿Αμήν.

ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΑΠΤΗ

῎Ετι καί ἔτι, ἐν εἰρήνῃ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

῾Ο Χορός· Κύριε ἐλέησον.

῾Ο Διάκονος·

     ᾿Α­ντι­λα­βοῦ, σῶ­σον, ἐ­λέ­η­σον, καί δι­α­φύ­λα­ξον ἡ­μᾶς ὁ Θε­ός, τῇ σῇ χά­ρι­τι.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον

     Τῆς πα­να­γί­ας, ἀ­χρά­ντου, ὑ­πε­ρευ­λο­γη­μέ­νης, ἐν­δό­ξου, Δεσποίνης ἡ­μῶν, Θε­ο­τό­κου καί ἀ­ει­παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας, με­τά πά­ντων τῶν ἁ­γί­ων μνη­μο­νεύ­σα­ντες, ἑ­αυ­τούς καί ἀλ­λή­λους καί πᾶ­σαν τήν ζω­ήν ἡ­μῶν Χρι­στῷ τῷ Θε­ῷ πα­ρα­θώ­με­θα.

῾Ο Χορός· Σοί, Κύριε.

῾Ο ῾Ιερεύς·

    ῞Ο­τι σόν τό κρά­τος, καί σοῦ ἐ­στιν ἡ βα­σι­λεί­α καί ἡ δύ­να­μις, καί ἡ δό­ξα τοῦ Πα­τρός καί τοῦ Υἱ­οῦ καί τοῦ ῾Α­γί­ου Πνεύ­μα­τος, νῦν καί ἀ­εί καί εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων.

῾Ο Χορός· ᾿Αμήν.

   ΣΥΝΑΠΤΗ

  Εἴ­πω­μεν πά­ντες ἐξ ὅ­λης τῆς ψυ­χῆς, καί ἐξ ὅ­λης τῆς δι­α­νοί­ας ἡ­μῶν εἴ­πω­μεν.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον (χύμα)

      Κύ­ρι­ε πα­ντο­κρά­τορ, ὁ Θε­ός τῶν πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, δε­ό­με­θά σου, ἐ­πά­κου­σον καί ἐ­λέ­η­σον.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον (χύμα)

      ᾿Ε­λέ­η­σον ἡ­μᾶς ὁ Θε­ός κα­τά τό μέ­γα ἔ­λε­ός σου, δε­ό­με­θά σου, ἐ­πά­κου­σον καί ἐ­λέ­η­σον.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον (τρις σε κάθε δέηση, χύμα)

     ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῶν εὐ­σε­βῶν καί ὀρ­θο­δό­ξων χρι­στι­α­νῶν.

     ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τοῦ ᾿Αρ­χι­ε­πι­σκό­που ἡ­μῶν (τοῦ δεῖ­νος).

     ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῶν ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν, τῶν ἱ­ε­ρέ­ων, ἱ­ε­ρο­μο­νάχων, ἱ­ε­ρο­δι­α­κό­νων καί μο­να­χῶν, καί πά­σης τῆς ἐν Χρι­στῷ ἡ­μῶν ἀ­δελ­φό­τη­τος.

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ ἐ­λέ­ους, ζω­ῆς, εἰ­ρή­νης, ὑ­γεί­ας,  σω­τη­ρί­ας, ἐ­πι­σκέ­ψε­ως, συγ­χω­ρή­σε­ως καί ἀ­φέ­σε­ως τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν τῶν δού­λων τοῦ Θε­οῦ, πά­ντων τῶν εὐ­σε­βῶν καί ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν, τῶν κα­τοι­κού­ντων καί πα­ρε­πι­δη­μού­ντων ἐν τῇ πό­λει (ἤ τῇ χώ­ρᾳ, ἤ τῇ κώ­μῃ, ἤ τῇ νή­σῳ) καί ἐ­νο­ρί­α ταύ­τῃ, τῶν ἐ­νο­ρι­τῶν, ἐ­πι­τρό­πων, συν­δρο­μη­τῶν καί ἀ­φι­ε­ρω­τῶν τῆς ἁ­γί­ας ᾿Εκ­κ­λη­σί­ας ταύ­της (ἤ τῶν ἀ­δελ­φῶν τῆς ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς ταύ­της καί τῶν εὐ­λα­βῶν προ­σκυ­νη­τῶν).

      [῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῶν μα­κα­ρί­ων καί ἀ­ει­μνή­στων κτι­τό­ρων τῆς ἁ­γί­ας ᾿Εκ­κ­λη­σί­ας (ἤ Μο­νῆς) ταύ­της, καί ὑ­πέρ πά­ντων τῶν προ­α­να­παυ­σα­μέ­νων πα­τέ­ρων καί ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν, τῶν ἐν­θά­δε εὐ­σε­βῶς κει­μέ­νων, καί ἁ­πα­ντα­χοῦ ὀρ­θο­δό­ξων.]

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῶν καρ­πο­φο­ρού­ντων καί καλ­λι­εργού­ντων­ ἐν τῷ ἁ­γί­ῳ καί παν­σέ­πτῳ Να­ῷ τού­τῳ, κο­πι­ώ­ντων, ψαλ­λό­ντων, καί ὑ­πέρ τοῦ πε­ρι­ε­στῶ­τος λα­οῦ, τοῦ ἀ­πεκ­δε­χο­μέ­νου τό πα­ρά σοῦ μέ­γα καί πλού­σι­ον ἔ­λε­ος.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον

῾Ο ῾Ιερεύς, ἐκφώνως·

    ῞Ο­τι ἐ­λε­ή­μων καί φι­λάν­θρω­πος Θε­ός ὑ­πάρ­χεις, καί σοί τήν δό­ξαν ἀ­να­πέ­μπο­μεν, τῷ Πα­τρί καί τῷ Υἱ­ῷ καί τῷ ῾Α­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, νῦν καί ἀ­εί καί εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων.

῾Ο Χορός· ᾿Αμήν.

ΠΛΗΡΩΤΙΚΑ·

   Πλη­ρώ­σω­μεν τήν ἑ­σπε­ρι­νήν δέ­η­σιν ἡ­μῶν τῷ Κυ­ρί­ῳ.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον

    ᾿Α­ντι­λα­βοῦ, σῶ­σον, ἐ­λέ­η­σον, καί δι­α­φύ­λα­ξον ἡ­μᾶς, ὁ Θε­ός, τῇ σῇ χά­ρι­τι.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον

     Τήν ἑ­σπέ­ραν πᾶ­σαν, τε­λεί­αν, ἁ­γί­αν, εἰ­ρη­νι­κήν καί ἀ­να­μάρ­τη­τον, πα­ρά τοῦ Κυ­ρί­ου αἰ­τη­σώ­με­θα.

῾Ο Χορός· Παράσχου Κύριε (σε κάθε αίτηση)

    ῎Αγ­γε­λον εἰ­ρή­νης, πι­στόν ὁ­δη­γόν, φύ­λα­κα τῶν ψυ­χῶν καί τῶν σω­μά­των ἡ­μῶν, πα­ρά τοῦ Κυ­ρί­ου αἰ­τη­σώ­με­θα.

     Συγ­γ­νώ­μην καί ἄ­φε­σιν τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν καί τῶν πλημ­με­λημά­των ἡ­μῶν, πα­ρά τοῦ­ Κυ­ρί­ου αἰ­τη­σώ­με­θα.

      Τά κα­λά καί συμ­φέ­ρο­ντα ταῖς ψυ­χαῖς ἡ­μῶν, καί εἰ­ρή­νην τῷ κό­σμῳ, πα­ρά τοῦ Κυ­ρί­ου αἰ­τη­σώ­με­θα.

     Τόν ὑ­πό­λοι­πον χρό­νον τῆς ζω­ῆς ἡ­μῶν, ἐν εἰ­ρή­νῃ καί με­τανοί­ᾳ ἐ­κτε­λέ­σαι, πα­ρά τοῦ Κυ­ρί­ου αἰ­τη­σώ­με­θα.

     Χρι­στι­α­νά τά τέ­λη τῆς ζω­ῆς ἡ­μῶν, ἀ­νώ­δυ­να, ἀ­νε­παί­σχυ­ντα, εἰ­ρη­νι­κά, καί κα­λήν ἀ­πο­λο­γί­αν τήν ἐ­πί τοῦ φο­βε­ροῦ βή­μα­τος τοῦ Χρι­στοῦ, αἰ­τη­σώ­με­θα.

     Τῆς πα­να­γί­ας, ἀ­χρά­ντου, ὑ­πε­ρευ­λο­γη­μέ­νης, ἐν­δό­ξου, Δεσποί­νης ἡ­μῶν, Θε­ο­τό­κου καί ἀ­ει­παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας, με­τά πάντων τῶν ἁ­γί­ων μνη­μο­νεύ­σα­ντες, ἑ­αυ­τούς καί ἀλ­λή­λους καί πᾶ­σαν τήν ζω­ήν ἡ­μῶν Χρι­στῷ τῷ Θε­ῷ πα­ρα­θώ­με­θα.

῾Ο Χορός· Σοί, Κύριε.

    ῞Ο­τι ἀ­γα­θός καί φι­λάν­θρω­πος Θε­ός ὑ­πάρ­χεις καί σοί τήν δόξαν ἀ­να­πέ­μπο­μεν, τῷ Πα­τρί καί τῷ Υἱ­ῷ καί τῷ ῾Α­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, νῦν καί ἀ­εί καί εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων.

῾Ο Χορός· ᾿Αμήν.

῾Ο ῾Ιερεύς εὐλογῶν τόν λαόν λέγει·Εἰρήνη πᾶσι.

῾Ο Χορός·  Καί τῷ πνευματί σου.

῾Ο Διάκονος·

Τάς κεφαλάς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν.

῾Ο Χορός·  Σοί, Κύριε.

ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

     Καί ὑ­πέρ τοῦ κα­τα­ξι­ω­θῆ­ναι ἡ­μᾶς τῆς ἀ­κρο­ά­σε­ως τοῦ ἁ­γί­ου Εὐ­αγ­γε­λί­ου Κύ­ρι­ον τόν Θε­όν ἡ­μῶν ἱ­κε­τεύ­σω­μεν· Σο­φί­α· ᾿Ορ­θοί, ἀ­κού­σω­μεν τοῦ ἁ­γί­ου Εὐ­αγ­γε­λί­ου.

῾Ο ῾Ιερεύς· Εἰρήνη πᾶσι.

῾Ο Χορός·Καί τῷ πνεύματί σου.

῾Ο ῾Ιερεύς·

᾿Εκ τοῦ κατά... ἁγίου Εὐαγγελίου, τό ᾿Ανάγνωσμα.

῾Ο Χορός· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

῾Ο Διάκονος· Πρόσχωμεν.

ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΝ

Ε­λέ­η­σον ἡ­μᾶς, ὁ Θε­ός, κα­τά τό μέ­γα ἔ­λε­ός σου, δε­ό­με­θά σου, ἐ­πά­κου­σον καί ἐ­λέ­η­σον.

Ο Χορός·Κύριε ἐλέησον (τρις σε κάθε αίτηση ψαλτά)

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τῶν εὐ­σε­βῶν καί ὀρ­θο­δό­ξων χρι­στι­α­νῶν.

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τοῦ ᾿Αρ­χι­ε­πι­σκό­που ἡ­μῶν (τοῦ δεῖ­νος), καί πά­σης τῆς ἐν Χρι­στῷ ἡ­μῶν ἀ­δελ­φό­τη­τος,

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ καί ὑ­πέρ πά­σης ψυ­χῆς χρι­στι­α­νῶν θλι­βο­μέ­νης τε καί κα­τα­πο­νου­μέ­νης, ἐ­λέ­ους Θε­οῦ καί βο­η­θεί­ας ἐ­πι­δε­ο­μέ­νης· σκέ­πης τοῦ ἁ­γί­ου οἴ­κου τού­του (ἤ τῆς ἁ­γί­ας Μο­νῆς ταύ­της), τῶν ψαλ­λό­ντων ἐν αὐ­τῷ καί τοῦ πε­ρι­ε­στῶ­τος λα­οῦ· εἰ­ρή­νης καί κα­τα­στά­σε­ως τοῦ σύ­μπα­ντος κό­σμου· εὐ­στα­θεί­ας τῶν ἁ­γί­ων τοῦ Θε­οῦ ᾿Εκ­κ­λη­σι­ῶν· σω­τη­ρί­ας καί βο­η­θεί­ας τῶν με­τά σπου­δῆς καί φό­βου Θε­οῦ κο­πι­ώ­ντων καί δι­α­κο­νού­ντων πα­τέ­ρων καί ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν· ὑ­πέρ τῶν ἀ­πο­λει­φθέ­ντων καί τῶν ἐν ἀ­πο­δη­μί­ᾳ ὄ­ντων· ὑ­πέρ τῶν ἐν θα­λάσ­σῃ καί ἀ­έ­ρι πλε­ό­ντων καί τῶν ἐν ὁ­δοι­πο­ρί­αις ὄ­ντων· ἰ­ά­σε­ως τῶν ἐν ἀ­σθε­νεί­αις κα­τα­κει­μέ­νων· ὑ­πέρ ἀ­να­ρύ­σε­ως τῶν αἰ­χμα­λώ­των· τῶν ἐν φυ­λα­καῖς καί πε­ρι­στά­σε­σιν ὄ­ντων· καί ὑ­πέρ τῶν ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν τῶν ἐν ταῖς δι­α­κο­νί­αις ὄ­ντων, καί με­μνη­μέ­νων τῶν πε­νή­των, καί πά­ντων τῶν ἀ­πεκ­δε­χο­μέ­νων τά ἐ­λέ­η τοῦ  Θε­οῦ, εἴ­πω­μεν.   

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ τοῦ εὐ­σε­βοῦς ἡ­μῶν ῎Ε­θνους, πά­σης ᾿Αρ­χῆς καί ᾿Ε­ξου­σί­ας ἐν αὐ­τῷ, τοῦ κα­τά ξη­ράν, θά­λασ­σαν καί ἀ­έ­ρα φιλο­χρί­στου ἡ­μῶν στρα­τοῦ, κρά­τους, νί­κης, δι­α­μο­νῆς, ὑ­γι­εί­ας, σω­στη­ρί­ας αὐ­τῶν καί τοῦ Κύ­ρι­ον τόν Θε­όν ἡ­μῶν, ἐ­πί πλέ­ον συ­νερ­γῆ­σαι, κα­τευ­ο­δῶ­σαι αὐ­τούς ἐν πᾶ­σι καί ὑ­πο­τά­ξαι ὑ­πό τό κρά­τος αὐ­τῶν πά­ντα ἐ­χθρόν καί πο­λέ­μι­ον.

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα ὑ­πέρ ἐ­λέ­ους, ζω­ῆς, εἰ­ρή­νης, ὑ­γεί­ας, σω­τη­ρί­ας, ἐ­πι­σκέ­ψε­ως, συγ­χω­ρή­σε­ως καί ἀ­φέ­σε­ως τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν τῶν δού­λων τοῦ Θε­οῦ, τῶν ἐ­νο­ρι­τῶν, ἐ­πι­τρό­πων, συν­δρο­μη­τῶν καί ἀ­φι­ε­ρω­τῶν τοῦ ἁ­γί­ου Να­οῦ τού­του, (ἤ τῆς ἁ­γί­ας Μο­νῆς ταύ­της), καί τῶν ἐ­πι­τε­λού­ντων τήν ἁ­γί­αν ἑ­ορ­τήν ταύ­την, καί τῶν δού­λων αὐ­τοῦ τῶν προ­σφε­ρό­ντων τούς ῎Αρ­τους τού­τους, (καί μνη­μο­νεύ­ει τῶν ὀ­νο­μά­των τῶν προ­σφε­ρό­ντων τούς ῎Αρ­τους) ὑ­γεί­ας καί σω­τη­ρί­ας ὑ­πέρ αὐ­τῶν εἴ­πω­μεν.  

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα, ὑ­πέρ τοῦ δι­α­φυ­λα­χθῆ­ναι τήν ἁ­γί­αν ᾿Εκ­κ­λη­σί­αν καί τήν πό­λιν (ἤ νῆ­σον) ταύ­την, καί πᾶ­σαν πό­λιν καί χώ­ραν ἀ­πό ὀρ­γῆς, λοι­μοῦ, λι­μοῦ, σει­σμοῦ, κα­τα­πο­ντι­σμοῦ, πυ­ρός, μα­χαί­ρας, ἐ­πι­δρο­μῆς ἀλ­λο­φύ­λων, ἐμ­φυ­λί­ου πο­λέ­μου, καί αἰ­φνι­δί­ου θα­νά­του· ὑ­πέρ τοῦ ἵ­λε­ων, εὐ­με­νῆ καί εὐ­δι­άλ­λα­κτον γε­νέ­σθαι τόν ἀ­γα­θόν καί φι­λάν­θρω­πον Θε­όν ἡ­μῶν, τοῦ ἀ­πο­στρέ­ψαι καί δι­α­σκε­δά­σαι πᾶ­σαν ὀρ­γήν καί νό­σον, τήν καθ᾿ ἡ­μῶν κι­νου­μέ­νην καί ρύ­σα­σθαι ἡ­μᾶς ἐκ τῆς ἐ­πι­κει­μέ­νης δι­καί­ας αὐ­τοῦ ἀ­πει­λῆς,  καί  ἐ­λε­ῆ­σαι ἡ­μᾶς.

Ψάλλομεν τό·  Κύριε, ἐλέησον 40 φορές σύντομα και στο τέλος τρεις φορές κανονικά.

    ῎Ε­τι δε­ό­με­θα καί ὑ­πέρ τοῦ εἰ­σα­κοῦ­σαι Κύ­ρι­ον τόν Θε­όν φωνῆς τῆς δε­ή­σε­ως ἡ­μῶν τῶν ἁ­μαρ­τω­λῶν, καί ἐ­λε­ῆ­σαι ἡ­μᾶς.

Ο Χορός Αμήν

῾Ο ῾Ιερεύς·

     ᾿Ε­πά­κου­σον ἡ­μῶν, ὁ Θε­ός, ὁ Σω­τήρ ἡ­μῶν, ἡ ἐλ­πίς πά­ντων τῶν πε­ρά­των τῆς γῆς καί τῶν ἐν θα­λάσ­σῃ μα­κράν· καί ἵ­λε­ως γενοῦ ἡ­μῖν, Δέ­σπο­τα, ἐ­πί ταῖς ἁ­μαρ­τί­αις ἡ­μῶν, καί ἐ­λέ­η­σον ἡμᾶς. ᾿Ε­λε­ή­μων γάρ καί φι­λάν­θρω­πος Θε­ός ὑ­πάρ­χεις, καί σοί τήν δό­ξαν ἀ­να­πέ­μπο­μεν, τῷ Πα­τρί καί τῷ Υἱ­ῷ καί τῷ ῾Α­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, νῦν καί ἀ­εί καί εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων. ᾿Α­μήν.

      Δέ­σπο­τα πο­λυ­έ­λε­ε, Κύ­ρι­ε ᾿Ι­η­σοῦ Χρι­στέ ὁ Θε­ός ἡ­μῶν, πρε­σβεί­αις τῆς πα­να­χρά­ντου, Δε­σποί­νης ἡ­μῶν, Θε­ο­τό­κου καί ἀ­ει­παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας· δυ­νά­μει τοῦ τι­μί­ου καί ζω­ο­ποι­οῦ Σταυ­ροῦ· προ­στα­σί­αις τῶν τι­μί­ων ἐ­που­ρα­νί­ων Δυ­νά­με­ων ᾿Α­σω­μάτων· ἱ­κε­σί­αις τοῦ τι­μί­ου, ἐν­δό­ξου, προ­φή­του, προ­δρό­μου καί βαπτι­στοῦ ᾿Ι­ωάν­νου· τῶν ἁ­γί­ων, ἐν­δό­ξων, πα­νευ­φή­μων καί πρω­το­κο­ρυ­φαί­ων ἀ­πο­στό­λων Πέ­τρου καί Παύ­λου καί πά­ντων τῶν ἁ­γί­ων ᾿Α­πο­στό­λων· τῶν ἐν ἁ­γί­οις πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, με­γά­λων ἱ­εραρ­χῶν καί οἰ­κου­με­νι­κῶν δι­δα­σκά­λων, Βα­σι­λεί­ου τοῦ Με­γάλου, Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Θε­ο­λό­γου καί ᾿Ι­ωάν­νου τοῦ Χρυ­σο­στό­μου· τῶν ἐν ἁ­γί­οις πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, ᾿Α­θα­να­σί­ου καί Κυ­ρίλ­λου, ᾿Ι­ωάννου τοῦ ᾿Ε­λε­ή­μο­νος, πα­τρι­αρ­χῶν ᾿Α­λε­ξαν­δρεί­ας, Νι­κο­λά­ου, ἐ­πισκό­που Μύ­ρων τῆς Λυ­κί­ας, Σπυ­ρί­δω­νος ἐ­πι­σκό­που Τρι­μυ­θοῦ­ντος καί Νε­κτα­ρί­ου Πε­ντα­πό­λε­ως, τῶν θαυ­μα­τουρ­γῶν· τῶν ἁ­γίων, ἐν­δό­ξων, με­γά­λων μαρ­τύ­ρων Γε­ωρ­γί­ου τοῦ Τρο­παι­ο­φό­ρου, Δη­μη­τρί­ου τοῦ Μυ­ρο­βλύ­του, Θε­ο­δώ­ρων, Τή­ρω­νος καί Στρα­τηλά­του, καί Μη­νᾶ τοῦ θαυ­μα­τουρ­γοῦ· τῶν ἱ­ε­ρο­μαρ­τύ­ρων Χα­ραλά­μπους καί ᾿Ε­λευ­θε­ρί­ου· τῶν ἁ­γί­ων, ἐν­δό­ξων, με­γά­λων μαρτύ­ρων γυ­ναι­κῶν Θέ­κλας, Βαρ­βά­ρας, ᾿Α­να­στα­σί­ας, Αἰ­κα­τε­ρί­νης, Κυ­ρι­α­κῆς, Φω­τει­νῆς, Μα­ρί­νης, Πα­ρα­σκευ­ῆς καί Εἰ­ρή­νης· τῶν ὁ­σί­ων καί θε­ο­φό­ρων πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, τῶν ἐν ἀ­σκή­σει λαμ­ψάντων· (τοῦ ῾Α­γί­ου τοῦ Να­οῦ ἤ τῆς Μο­νῆς), τῶν ἁ­γί­ων καί δι­καί­ων θε­ο­πα­τό­ρων ᾿Ι­ωα­κείμ καί ῎Αν­νης· (τοῦ ῾Α­γί­ου τῆς ἡ­μέ­ρας ἐφ᾿ ὅ­σον δέν ἐ­μνη­μο­νεύ­θη ἐν τοῖς ἀ­νω­τέ­ρω), οὗ τήν μνή­μην ἐ­πι­τε­λοῦ­μεν καί πά­ντων σου τῶν ῾Α­γί­ων· Εὐ­πρόσ­δε­κτον ποί­η­σον τήν δέ­η­σιν ἡ­μῶν· δώ­ρη­σαι ἡ­μῖν τήν ἄ­φε­σιν τῶν πα­ρα­πτω­μά­των ἡ­μῶν· σκέ­πα­σον ἡ­μᾶς ἐν τῇ σκέ­πῃ τῶν πτε­ρύ­γων σου· ἀ­πο­δί­ω­ξον ἀφ᾿ ἡ­μῶν πά­ντα ἐ­χθρόν καί πο­λέ­μι­ον· εἰ­ρή­νευ­σον ἡ­μῶν τήν ζω­ήν· Κύ­ρι­ε, ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς καί τόν κό­σμον σου, καί σῶ­σον τάς ψυ­χάς ἡ­μῶν, ὡς ἀ­γα­θός καί φι­λάν­θρω­πος καί ἐ­λε­ή­μων Θε­ός.  

῏Η­χος πλ. α΄.

      Θε­ο­τό­κε παρ­θέ­νε, χαῖ­ρε κε­χα­ρι­τω­μέ­νη Μα­ρί­α· ὁ Κύ­ρι­ος με­τά σοῦ· εὐ­λο­γη­μέ­νη σύν ἐν γυ­ναι­ξί, καί εὐ­λο­γη­μέ­νος ὁ καρ­πός τῆς κοι­λί­ας σου ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ εὐλογήσας τοὺς πέντε ἄρτους ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐξ αὐτῶν πεντακισχιλίους ἄνδρας χορτάσας, Αὐτὸς εὐλόγησον καὶ τοὺς ἄρτους τούτους, τὸν σῖτον, τὸν οἶνον, καὶ τὸ ἔλαιον· καὶ πλήθυνον αὐτὰ ἐν τῇ ἁγίᾳ καὶ ἱερᾷ Μονῇ (τῇ πόλει) ταύτῃ καὶ εἰς τὸν κόσμον σου ἅπαντα· καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν μεταλαμβάνοντας πιστοὺς δούλους σου ἁγίασον.

Ὅτι σὺ εἶ ὁ εὐλογῶν καὶ ἁγιάζων τὰ σύμπαντα, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.»      

Πλού­σι­οι ἐ­πτώ­χευ­σαν καί ἐ­πεί­να­σαν· οἱ δέ ἐκ­ζη­τοῦ­ντες τόν Κύ­ρι­ον, οὐκ ἐ­λατ­τω­θή­σο­νται πα­ντός ἀ­γα­θοῦ.

ΣΩΣΟΝ Ο ΘΕΟΣ
ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ

   Σῶ­σον, ὁ Θε­ός, τόν λα­όν σου, καί εὐ­λό­γη­σον τήν κληρο­­νο­μί­αν σου· ἐ­πί­σκε­ψαι τόν κό­σμον σου ἐν ἐ­λέ­ει καί οἰ­κτιρ­μοῖς· ὕψω­σον κέ­ρας χρι­στι­α­νῶν ᾿Ορ­θο­δό­ξων, καί κατά­πεμ­ψον ἐφ᾿ ἡ­μᾶς τά ἐ­λέ­η σου τά πλού­σι­α· πρε­σβεί­αις τῆς πα­να­χρά­ντου δεσποί­νης ἡ­μῶν Θε­ο­τό­κου καί ἀ­ει­παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας· δυ­νά­μει τοῦ τι­μί­ου καί ζω­ο­ποι­οῦ Σταυ­ροῦ· προ­στασί­αις τῶν τι­μί­ων, ἐ­που­ρα­νί­ων, Δυ­νά­με­ων ᾿Α­σω­μά­των· ἱ­κε­σίαις τοῦ τι­μί­ου, ἐν­δό­ξου προ­φή­του, προ­δρό­μου, καί βα­πτιστοῦ ᾿Ι­ωάν­νου· τῶν ἁ­γί­ων ἐν­δό­ξων καί πα­νευ­φή­μων ᾿Α­ποστό­λων· τῶν ἐν ἁ­γί­οις Πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, με­γά­λων ῾Ι­ε­ραρ­χῶν καί οἰ­κου­με­νι­κῶν Δι­δα­σκά­λων, Βα­σι­λεί­ου τοῦ Με­γά­λου, Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Θε­ο­λό­γου καί ᾿Ι­ωάν­νου τοῦ Χρυ­σο­στό­μου· ᾿Α­θα­να­σί­ου καί Κυ­ρίλ­λου, ᾿Ι­ωάν­νου τοῦ ᾿Ε­λε­ή­μο­νος, πατρι­αρ­χῶν ᾿Α­λε­ξαν­δρεί­ας· Νι­κο­λά­ου ἐ­πι­σκό­που Μύ­ρων τῆς Λυ­κί­ας καί Σπυ­ρί­δω­νος ἐ­πι­σκό­που Τρι­μυ­θοῦ­ντος, τῶν θαυμα­τουρ­γῶν· τῶν ἁ­γί­ων ἐν­δό­ξων με­γα­λο­μαρ­τύ­ρων Γε­ωρ­γί­ου τοῦ Τρο­παι­ο­φό­ρου, Δη­μη­τρί­ου τοῦ Μυ­ρο­βλύ­του, Θε­ο­δώ­ρου τοῦ Τή­ρω­νος καί Θε­ο­δώ­ρου τοῦ Στρα­τη­λά­του, τῶν ἱ­ε­ρομαρ­τύ­ρων Χα­ρα­λά­μπους καί Ἐ­λευ­θε­ρί­ου· τῶν ἁ­γί­ων ἐν­δόξων καί καλ­λι­νί­κων Μαρ­τύ­ρων· τῶν ὁ­σί­ων καί θε­ο­φό­ρων Πα­τέ­ρων ἡ­μῶν (τοῦ ἁ­γί­ου τοῦ Να­οῦ, ἐφ᾿ ὅ­σον δέν ἐ­μνη­μο­νεύ­θη ἐν τοῖς ἄ­νω)· τῶν ἁ­γί­ων καί δι­καί­ων θε­ο­πα­τό­ρων ᾿Ι­ωα­κείμ καί ῎Αν­νης· (τοῦ ἁ­γί­ου τῆς ἡ­μέ­ρας, ἐ­άν ἑ­ορ­τά­ζη­ται) καί πά­ντων σου τῶν ῾Α­γί­ων. ῾Ι­κε­τεύ­ο­μέν σε, μό­νε πο­λυ­έ­λε­ε Κύ­ρι­ε· ἐ­πά­κου­σον ἡ­μῶν τῶν ἁ­μαρ­τω­λῶν δε­ο­μέ­νων σου, καί ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον (ιβ΄).

   ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ  Εύξώμεθα ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.

῾Ο Χορός· Κύριε, ἐλέησον (μία φορά λιτά σε κάθε δέηση)

    ῾Υπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

    ῾Υ­πέρ τοῦ ᾿Αρ­χι­ε­πι­σκό­που ἡ­μῶν (δεῖ­νος) καί πά­σης τῆς ἐν Χρι­στῷ ἡ­μῶν ᾿Α­δελ­φό­τη­τος.

    ῾Υπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ῎Εθνους.

    ῾Υ­πέρ εὐ­ο­δώ­σε­ως καί ἐ­νι­α­σχύ­σε­ως τοῦ κα­τά γῆν, θά­λασ­σαν καί ἀ­έ­ρα φι­λο­χρί­στου ἡ­μῶν Στρα­τοῦ.

    ῾Υ­πέρ τῶν ἀ­πο­λει­φθέ­ντων πα­τέ­ρων, καί ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν.

    ῾Υπέρ τῶν μισούντων, καί ἀγαπώντων ἡμᾶς.

    ῾Υπέρ τῶν ἐλεούντων, καί διακονούντων ἡμῖν.

    ῾Υ­πέρ τῶν ἐ­ντει­λα­μέ­νων ἡ­μῖν τοῖς ἀ­να­ξί­οις εὔ­χε­σθαι ὑ­πέρ αὐ­τῶν.

    ῾Υπέρ ἀναρρύσεως τῶν αἰχμαλώτων.

    ῾Υπέρ τῶν ἐν θαλάσσῃ καλῶς πλεόντων.

    ῾Υπέρ τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων.

     Εὐξώμεθα καί ὑπέρ εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς.

     Καί ὑπέρ πάσης ψυχῆς Χριστιανῶν ὀρθοδόξων.

     Μακαρίσωμεν τούς εὐσεβεῖς βασιλεῖς. ῾

Ο Χορός· Αίωνία ἡ μνήμη αὐτῶν (χύμα σε κάθε αίτηση)

     Τούς ὀρθοδόξους ἀρχιερεῖς.

     Τούς κτίτορας τῆς ἁγίας ᾿Εκκλησίας ταύτης.

     Τούς γο­νεῖς ἡ­μῶν, καί δι­δα­σκά­λους, καί πά­ντας τούς προ­απελ­θό­ντας πα­τέ­ρας, καί ἀ­δελ­φούς ἡ­μῶν, τούς ἐν­θά­δε εὐ­σε­βῶς κει­μέ­νους, καί ἀ­πα­ντα­χοῦ ὀρ­θο­δό­ξους.

     Εἴ­πω­μεν καί ὑ­πέρ ἑ­αυ­τῶν, τό Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον, Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον, Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον.

Δι᾿ εὐ­χῶν τῶν ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, Κύ­ρι­ε ᾿Ι­η­σοῦ Χρι­στέ ὁ Θε­ός ἡ­μῶν, ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς. ᾿Α­μήν.
ΑΠΟΛΥΣΗ

Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι.

῾Ο ᾿Αναγνώστης·

     Δό­ξα Πα­τρί. Καί νῦν. ᾿Α­μήν. Κύ­ρι­ε, ἐ­λέ­η­σον· (γ΄) Πά­τερ ἅ­γι­ε, εὐ­λό­γη­σον.

      Εἶ­τα ὁ ῾Ι­ε­ρεύς, ποι­εῖ τήν με­γά­λην ἀ­πό­λυ­σιν· καί ἐν μέν τῷ Σαβ­βά­τῳ ἄρ­χε­ται λέ­γων ῾
Ὁ ἀ­να­στάς ἐκ νε­κρῶν

ἤ ἐν Δε­σπο­τι­κῇ ἑ­ορ­τῇ τό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κόν αὐ­τῆς, ἐν ἄλ­λῃ δέ ἡ­μέ­ρᾳ·

      Χρι­στός ὁ ἀ­λη­θι­νός Θε­ός ἡ­μῶν, ταῖς πρε­σβεί­αις τῆς πα­ναχρά­ντου καί πα­να­μώ­μου ἁ­γί­ας αὐ­τοῦ Μη­τρός· δυ­νά­μει τοῦ τι­μί­ου καί ζω­ο­ποι­οῦ Σταυ­ροῦ· προ­στα­σί­αις τῶν τι­μί­ων ἐ­που­ρα­νί­ων δυ­νά­με­ων ᾿Α­σω­μά­των· ἱ­κε­σί­αις τοῦ τι­μί­ου, ἐνδό­ξου, προ­φή­του, προ­δρό­μου καί βα­πτι­στοῦ ᾿Ι­ωάν­νου· τῶν ἁ­γί­ων ἐν­δό­ξων καί πα­νευ­φή­μων ᾿Α­πο­στό­λων· τῶν ἁ­γί­ων ἐνδό­ξων καί καλ­λι­νί­κων μαρ­τύ­ρων· τῶν ὁ­σί­ων καί θε­ο­φό­ρων πα­τέ­ρων ἡ­μῶν· τῶν ἁ­γί­ων καί δι­καί­ων θε­ο­πα­τό­ρων ᾿Ι­ωακείμ καί ῎Αν­νης· τοῦ ἁ­γί­ου (τῆς ἡ­μέ­ρας), οὗ τήν μνή­μην ἐπι­τε­λοῦ­μεν, καί πά­ντων τῶν ῾Α­γί­ων, ἐ­λε­ῆσαι καί σῶ­σαι ἡ­μᾶς, ὡς ἀ­γα­θός καί φι­λάν­θρω­πος.

      Δι᾿ εὐ­χῶν τῶν ἁ­γί­ων πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, Κύ­ρι­ε ᾿Ι­η­σοῦ Χρι­στέ ὁ Θε­ός, ἐ­λέ­η­σον καί σῶ­σον ἡ­μᾶς.

ΣΥΝΗΘΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ

Τοῦ ᾿Αρ­χι­ε­πι­σκό­που ἡ­μῶν ............. καί πά­σης τῆς ἐν Χρι­στῷ ἡ­μῶν ἀ­δελ­φό­τη­τος. Τοῦ εὐ­σε­βοῦς ἡ­μῶν ῎Ε­θνους καί πά­σης ᾿Αρ­χῆς καί ᾿Ε­ξου­σί­ας ἐν αὐ­τῷ. Τοῦ κα­τά ξη­ράν, θά­λασ­σαν καί ἀ­έ­ρα φι­λο­χρί­στου ἡ­μῶν Στρα­τοῦ. Τῶν κα­τοικού­ντων καί πα­ρε­πι­δη­μού­ντων ἐν τῇ πό­λει (ἤ τῇ χώ­ρᾳ, ἤ τῇ κώ­μῃ, ἤ τῇ νή­σῳ) ταύ­τῃ. Τῶν ἐ­νο­ρι­τῶν, ᾿Ε­πι­τρό­πων, συν­δρομη­τῶν καί ἀ­φι­ε­ρω­τῶν τοῦ ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ τού­του καί πά­ντων ἡ­μῶν τῶν προ­σελ­θό­ντων εἰς τήν θεί­αν μυ­στα­γω­γί­αν ταύ­την.

      Τῶν μα­κα­ρί­ων καί ἀ­οι­δί­μων κτι­τό­ρων, ἀ­να­και­νι­στῶν καί ἀ­φι­ε­ρω­τῶν τοῦ ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ τού­του, τῶν ὑ­πέρ πί­στε­ως καί πα­τρί­δος ἀ­γω­νι­σα­μέ­νων καί πε­σό­ντων καί πά­ντων τῶν ἐπ᾿ ἐλ­πί­δι ἀ­να­στά­σε­ως, ζω­ῆς αἰ­ω­νί­ου, κε­κοι­μη­μέ­νων πα­τέρων καί ἀ­δελ­φῶν ἡ­μῶν, μνη­σθεί­η Κύ­ρι­ος ὁ Θε­ός ἐν τῇ βασι­λεί­ᾳ αὐ­τοῦ πά­ντο­τε· νῦν καί ἀ­εί καί εἰς τούς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων. 

ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΙΕΡΕΑΣ: Δόξα τῇ ἁγίᾳ, καὶ ὁμοουσίῳ, καὶ ζωοποιῷ, καὶ ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

ΙΕΡΕΑΣ  Ἦχος πλ. α'
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,. 

῾Ο Χορός ζωὴν χαρισάμενος (ΤΡΙΣ)

Ο ΙΕΡΕΑΣ εκφωνεῖ τούς στίχους. Μετά από κάθε στίχο ὁ χορός ψάλλει το «Χριστός ἀνέστη..»

 ΣΤΙΧΟΙ

·  Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.

·      Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν, ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός.

·       Οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν.

·      Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα, καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ.

·       Δόξα...

·       Καί νῦν……

ΕΠΕΙΤΑ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας,

Ο ΧΟΡΟΣ Καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος

ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ

•    Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
•   Ὅτι σὸν τὸ κράτος καί σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
•  Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
•    Ὅτι ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
•    Ὅτι ἡγίασται σου τὸ ὄνομα, καὶ δεδόξασταί σου ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων.

•   Σὺ γὰρ εἶ ὁ Βασιλεύς τῆς εἰρήνης καὶ Σωτήρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι,νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
•    Εἴη τό κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον καί δεδοξασμένον τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων.
•     Ὅτι ηὐλόγηταί σου τὸ ὄνομα, καὶ δεδόξασταί σου ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων .
•     Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπουσι, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΙΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ

Ἱερεύς: Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Λαός: Κύριε, ἐλέησον.

Ἱερεύς: Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) (τῶν κεκοιμημένων δούλων ) σου ………………, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ  ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ  παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) τοῦ Θεοῦ ………………καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτῷ (αὐτῇ) πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον.

Ὅπως Κύριος ὁ Θεὸς τάξῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ, τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν καὶ ἄφεσιν τῶν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἁμαρτιῶν, παρὰ Χριστῷ τῷ  ἀθανάτῳ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν αἰτησώμεθα.

Ἱερεύς: Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Λαός: Κύριε, ἐλέησον.

Ἱερεύς: ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, ὁ τὸν θάνατον καταπατήσας τὸν δὲ διάβολον καταργήσας καὶ ζωὴν τῷ  κόσμῳ σου δωρησάμενος, αὐτός, Κύριε, ἀνάπαυσον καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) σου ........., ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα πᾶσα ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός. Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ’ αὐτοῦ (αὐτῆς) πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος ὅς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος, Κύριε, ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις, ἡ δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ λόγος σου ἀλήθεια.

Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωὴ καὶ ἡ μακαρία ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) σου , Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ  ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ  παναγίῳ καί, ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Λαός: Ἀμήν.

Ἱερεύς: Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων ὡς ἀθάνατος Βασιλεύς, καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου ἁγίας αὐτοῦ Μητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων ἐνδόξων Προπατόρων Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, τοῦ ὁσίου καὶ δικαίου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου, καὶ πάντων των Ἁγίων, τὴν ψυχὴν (τας ψυχάς) τοῦ ἐξ ἡμῶν μεταστάντος δούλου (τῆς ἐξ ἡμῶν μεταστάσης δούλης) (τῶν ἐξ ἡμῶν μεταστάντων δούλων) (για γυναῖκες: τῶν ἐξ ἡμῶν μεταστασῶν δούλων) αὐτοῦ ................., ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις , Ἀβραὰμ ἀναπαύσαι, καὶ μετὰ δικαίων συναριθμήσαι ἡμᾶς δ' ἐλεήσαι καὶ σώσαι ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφὲ ἡμῶν. (3)

Γιὰ γυναίκα: Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφὴ ἡμῶν. (3)

Γιά πολλούς :αἰωνία ὑμῶν ἡ μνήμη ἀξιομακάριστοι και ἀείμνηστοι ἀδελφοί ἡμῶν

Γιά πολλές γυναῖκες: αἰωνία ὑμῶν ἡ μνήμη ἀξιομακάρισται και ἀείμνησται ἀδελφαί ἡμῶν

Λαός: Αἰωνία ἡ μνήμη. Αἰωνία ἡ μνήμη. Αἰωνία αὐτοῦ (αὐτῆς)(αὐτῶν) ἡ μνήμη.

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΣΕ ΘΗΛΥΚΟ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

	ΑΝΔΡΑΣ	ΓΥΝΑΙΚΑ	ΑΝΔΡΑΣ	ΓΥΝΑΙΚΑ
ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ	ὁ βαπτιζόμενος	ἡ βαπτιζομένη	ὁ μεταστάς δοῦλος	ἡ μεταστάσα δούλη
ΓΕΝΙΚΗ	τοῦ βαπτιζομένου	τῆς βαπτιζομένης	τοῦ μεταστάντος δούλου	τῆς μεταστάσης δούλης
ΔΟΤΙΚΗ	τῷ βαπτιζομένῳ	τῇ βαπτιζομένῃ	τῷ μεταστάντι δούλῳ	τῇ μεταστάσῃ δούλῃ
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ	τόν βαπτιζόμενον	τήν βαπτιζομένην	τόν μεταστάντα δοῦλον	τήν μεταστάσαν δούλην
ΚΛΗΤΙΚΗ	ὦ βαπτιζόμενε	ὦ βαπτιζομένη	ὦ μεταστάς δοῦλε	ὦ μεταστάσα δούλη
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ	ὁι βαπτιζόμενοι	Αἱ βαπτιζόμεναι	Οἱ μεταστάντες δοῦλοι	αἱ μεταστᾶσαι δοῦλαι
ΓΕΝΙΚΗ	τῶν βαπτιζομένων	τῶν βαπτιζομένων	τῶν μεταστάντων δούλων	τῶν μεταστασῶν δούλων
ΔΟΤΙΚΗ	τοῖς βαπτιζομένοις	ταῖς βαπτιζομέναις	τοῖς μεταστᾶσι δούλοις	ταῖς μεταστάσαις δούλαις
ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ	τούς βαπτιζομένους	τάς βαπτιζομένας	τούς μεταστάντας δούλους	τάς μεταστάσας δούλας
ΚΛΗΤΙΚΗ	ὦ βαπτιζόμενοι	ὦ βαπτιζόμεναι	ὦ μεταστάντες δοῦλοι	ὦ μεταστᾶσαι δοῦλαι